امر مقید به شرطامر مقید به شرط امر به شیء مقیّد به شرط خاص است. ۱ - تعریفگاهی امر به انجام کاری به شرطی مقید می‌گردد؛ برای مثال، در آیه : ﴿اِنْ کُنْتُمْ جُنُباً فَاطَّهَّرُوا﴾ (مائدة: ۶)، امر به طهارت ، به حدوث حالت جنابت مقید شده است؛ به این نوع از امر، «امر مقید به شرط» می‌گویند. ۲ - نظر اصولیهادر امر مقید به شرط، این بحث مطرح است که آیا با انتفای شرط ، امر نیز منتفی می‌شود یا خیر؛ برای مثال، وقتی مولا تحصیل طهارت ( غسل ) را به جنابت مقید می‌کند، آیا با انتفای جنابت، تحصیل طبیعت طهارت نیز منتفی می‌شود یا خیر. میان اصولیها در این باره اختلاف است. در کتاب « معارج الاصول » آمده است: «المسالة التاسعة: الامر المقید بالشرط منتف عند انتفاء الشرط خلافا للقاضی...». ۳ - عناوین مرتبطمفهوم شرط. ۴ - پانویس۵ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۲۶۰، برگرفته از مقاله «امر مقید به شرط». رده‌های این صفحه : امر مقید
|